Sportverenigingen met een te zware bekabeling voor hun feitelijke elektriciteitsvoorziening moeten wel degelijk een speciale regeling krijgen. De nota van de energieleverancier moet meer gebaseerd zijn op het feitelijke elektriciteitsverbruik en niet op de dikte van kabels. Dit stelt nationale sportkoepel NOC*NSF in een reactie op de brief van Minister Brinkhorst, waarin hij aangeeft geen uitzonderingen te willen maken voor sportverenigingen.
In zijn brief aan de Tweede Kamer erkent de Minister van Economische Zaken dat een aantal sportverenigingen is geconfronteerd met explosief gestegen rekeningen als gevolg van een zgn. grootverbruikeraansluiting. Brinkhorst vindt de schaal waarop de problemen zich voordoen echter van dien aard dat hij een algemene uitzonderingsmaatregel niet nodig acht.
NOC*NSF vindt het jammer dat Brinkhorst geen consequenties verbindt aan het feit dat deze clubs al jaren te maken hebben met deze sterke stijging van de kosten van hun energierekening, zonder dat er daadwerkelijk meer energie is verbruikt. Ook de almaar stijgende ecotax is hier debet aan. De door de Minister aangedragen oplossingen, zoals het aanleggen van een tweede kabel, vindt NOC*NSF niet reëel. Alleen al de kosten daarvan zijn voor verenigingen buiten proporties.
Met de invoering van de Elektriciteitswet 1998, die op 1 januari 2000 in werking is getreden, is een nieuw tariefstelsel ingevoerd. Pas per 1 januari 2004 hebben de energiebedrijven deze wet uitgevoerd. Veel sportverenigingen zitten qua verbruik nu in de 'middengroep' waarbij de elektriciteitskosten grotendeels op de aansluiting (de capaciteit) wordt gebaseerd. Deze verenigingen betalen dus wà©l voor de hoge kosten voor de zwaardere bekabeling, maar profiteren nàet van de relatief lagere verbruikstarieven, omdat zij relatief weinig verbruiken.
Vaak op advies van de energieleverancier hebben sportverenigingen onder de oude regeling een grootverbruikerbekabeling laten aanleggen. Deze capaciteit bedoeld voor de piekuren blijkt in veel gevallen niet nodig. Deze sportverenigingen krijgen nu letterlijk een rekening gepresenteerd die kan op lopen tot duizenden euro's per jaar. Zo betaalt tennisclub TCM uit Maasniel nu 2.700 euro extra per jaar. Dit is een prijsstijging van bijna 50 procent.
NOC*NSF zal in een fundamenteler onderzoek laten vastleggen om hoeveel sportverenigingen het nu precies gaat en wat de extra kosten bedragen.
bron:NOC*NSF