(Persbericht) De concentratie CO2 in de lucht is de afgelopen 60 jaar gestegen, mede door de verbranding van fossiele brandstoffen voor de energievoorziening. Politici willen ons laten geloven dat de aarde daardoor opwarmt waardoor de zeespiegel stijgt en dat we alle mogelijke middelen moeten gebruiken om daar iets aan te doen.
Om te ontdekken hoe erg het werkelijk is moeten we eerst weten wat CO2 is en doet.
Elke liter lucht die we inademen bevat 780 ml stikstof en 210 ml zuurstof. De resterende 10 ml bevat sporen van andere gassen waaronder 0,39 ml CO2. De concentraties van gassen worden uitgedrukt in deeltjes per miljoen delen lucht (ppm‘˜s). CO2 concentraties stegen na 1950 van gemiddeld 300 ppm tot 390 ppm.
CO2 is het milieuvriendelijkste gas op aarde. Planten gebruiken het samen met water om zonne-energie vast te leggen in de vorm van koolwaterstoffen (suikers). Bij dat proces komt zuurstof vrij. Levende wezens, verbrandingsmotoren en kolencentrales gebruiken zuurstof om koolwaterstoffen te verbranden en de energie, het water en de CO2 weer vrij te maken.
De concentratie CO2 in de lucht is in evenwicht met die in de oceaan. Daar leggen organismen CO2 vast als calciumcarbonaat, kalksteen. Eencellige dieren en planten, sponzen en koralen zijn de belangrijkste groepen. Krijtrotsen zoals die bij Dover bijvoorbeeld, zijn opgeslagen CO2 want ze bestaan uit kalkskeletten van eencellige dieren (foraminiferen).
Onze relatie met CO2 is bijzonder. Ons ademhalingsysteem reageert vreemd genoeg niet op zuurstofgebrek maar wel op een te hoge concentratie CO2 in het bloed. We krijgen het benauwd en gaan dieper ademen. Hou je de CO2 concentratie kunstmatig laag (bijvoorbeeld door langdurig te hyperventileren) dan verlies je het bewustzijn door zuurstofgebrek zonder benauwd te worden. Verhoogde CO2 concentraties merken we meteen, zuurstoftekort niet. De concentratie waarbij benauwdheid optreedt is 10.000 ppm, dat is ruim 25 keer zoveel als er nu in de lucht zit. In het Cambrium, 500 miljoen jaar geleden toen er alleen nog maar leven in zee was, waren de concentraties ongeveer zo hoog. We leven nu echter in een aardperiode waarin concentraties nog nooit zo laag waren, plantengroei staat daarom relatief op een laag pitje. (Om de groei van hun producten te bevorderen houden tuinders in hun kassen het gehalte in de buurt van de 600 ppm.)
Het klimaat op aarde is nog nooit stabiel geweest. Ons probleem is dat we over slechts een heel korte periode meten. Korte termijn schommelingen zeggen niets over trends op de lange duur. De geologische geschiedenis laat geen verband zien tussen het klimaat en CO2 concentraties. Er zijn ijstijden en warme periodes geweest met hoge en lage concentraties.
Is het dan geen belangrijk broeikasgas zoals politici ons willen laten geloven?
Elk onderdeel van de lucht houdt de straling van de zon tegen en CO2 ook. Maar er zijn gassen zoals waterdamp die dat veel effectiever kunnen, bovendien is er veel meer waterdamp in de lucht dan CO2. Geleerden die aan de oorzaken van klimaatverandering werken zouden er dan ook beter aan doen zich op waterdamp te concentreren. Dat schijnt technisch echter te moeilijk te zijn. De aanwijzingen die duiden op opwarming en afkoeling wisselen elkaar af en zijn vaak omstreden.
We leven in een dynamische wereld en kunnen onze middelen en energie in betere zaken steken dan in het opslaan van een onschuldig gas in de bodem. Het geld kan beter geïnvesteerd worden in onderzoek naar de manier waarop planten CO2 en water met behulp van licht omzetten in energierijke verbindingen. Zodra we dat proces begrijpen en kunnen nabootsen is er overal en altijd genoeg energie en zijn we niet langer afhankelijk van fossiele brandstoffen. We zijn dan ook verlost van de echte schadelijke stoffen die bij het verbranden van olie en steenkool vrijkomen.

Dr J.J. Videler (emeritus hoogleraar Universiteit Leiden en Rijksuniversiteit Groningen)
[email protected]

Bekijk ook deze populaire persberichten

Trending

Popular