De werknemers van de grote energiebedrijven zijn woedend op minister L-J.Brinkhorst van Economische Zaken omdat hij de Tweede Kamer verkeerd heeft geïnformeerd over de omvang van - mogelijk fatale - schadeclaims die de energiebedrijven boven het hoofd hangen uit de VS. Een delegatie van EZ is op 12 januari op bezoek geweest bij advocatenkantoren in de VS om te inventariseren welke claims dreigen als de politiek in Nederland inderdaad besluit om de energiebedrijven te splitsen in een netwerkdeel en de rest. Amerikaanse beleggers in Nederlandse netwerken en centrales komen hierdoor in de problemen en eisen hun geld terug en schadevergoeding. Alleen al voor Essent zou dat neerkomen op een beslag van 1 miljard dollar, hoge kosten en minder krediet van banken. Andere energiebedrijven zullen ook met hoge claims kunnen worden geconfronteerd.

Werknemers van de energiebedrijven zijn er van overtuigd dat wanneer hun bedrijf dit treft, het een groot probleem heeft dat niet zonder gevolgen zal blijven. Bij contracten van Nederlandse energiebedrijven met Amerikaanse investeerders - zogenoemde CBL's - gaat het om netwerken en centrales die een waarde vertegenwoordigen van meer dan US $ 10 miljard. De minister echter heeft in al zijn officiële stukken aan de Kamer, zoals de Memorie van Toelichting bij het splitsingswetsontwerp, steeds volgehouden dat de claims uit Amerika geen probleem van betekenis zouden vormen.
Essent, dat de EZ-delegatie bij de advocaten in New York had geïntroduceerd, heeft op 18 januari een verslag naar minister Brinkhorst en de Commissie Economische Zaken van de Tweede Kamer gezonden. Het was de Tweede Kamer (-commissie) die van de minister had geëist dat hij opnieuw zijn licht in de VS zou opsteken, omdat de Kamer toen al zeer ongerust was over de dreigende megaclaims uit de VS. Nu blijkt dat de situatie nog ernstiger is. Het wetsvoorstel dat vanaf 1 januari Amerikaanse investeerders in hun land geen fiscale voordelen meer mogen halen uit alle afgesloten contracten met de Nederlandse energiebedrijven is inmiddels al door de Amerikaanse Senaat. Dus de Amerikaanse beleggers willen zo snel mogelijk van hun leasecontracten af. Lees: hier in Nederland komen claimen als zij daar de kans voor krijgen. Splitsen zet daar de deur voor open.

Essent schrijft als conclusie aan de Kamer nog netjes: 'Onze recente bespreking (12 januari) met vertegenwoordigers en adviseurs van het Ministerie van Economische Zaken (in New York) heeft bevestigd dat de Minister - ondanks de bezwaren die Essent al een jaar geleden aan de Minister heeft uiteengezet - zich om hem moverende redenen volstrekt onvoldoende vertrouwd heeft gemaakt met de risico's van het wetsvoorstel voor de CBL's'.
De voorzitter van de vereniging van Ondernemingsraden van de energiebedrijven LME, Jan de Jong zegt het maar gewoon hardop: 'Brinkhorst heeft de Kamer vals voorgelicht. Een politieke doodzonde!'.

- Leugen nummer 2
Bij deze D'66-minister is langzamerhand een patroon van leugens vast te stellen. Zo beweert hij ook nog steeds dat het merendeel van onze aandeelhouders (dat zijn provincies en gemeenten) voorstander van splitsing zou zijn, zodat zij hun aandeeltjes voordelig zouden kunnen verkopen. Hij schrijft dat onder andere in een brief van 22 december 2005 aan FNV, CNV, MHP en LME, (2e alinea), die een reactie is op onze Brandbrief van 22 november. Absoluut uit de duim gezogen! ' 'Bureau Berenschot heeft alle officiële standpunten van provincies en gemeenten in kaart gebracht. De meerderheid van provincies en gemeenten heeft zich in officiële besluiten juist vierkant tegen splitsing verklaard. Provincies die tegen zijn, bezitten 83% van de aandelen in provinciale handen; bij gemeenten bezitten de tegenstanders van splitsing 52% van de aandelen die in gemeentelijke hand zijn. Een deel van de
aandeelhouders aarzelt nog en slechts 6% van de aandelen is in handen van voorstanders van splitsing. Dat weet Brinkhorst, die regelmatig aandeelhouders op het ministerie heeft ontboden, natuurlijk zelf ook wel. Hij liegt dus gewoon.'
- Leugen nummer 3
'Hetzelfde geldt voor de kosten van deze operatie voor de consument. De minister roept hardnekkig dat concurrentie voordelig voor de klant zal uitwerken. Maar voorlopig kost de splitsing volgens de minister zelf in zijn Memorie van Toelichting bij het splitsingsvoorstel ongeveer een half miljard euro per jaar, elk jaar weer. Omgerekend minimaal 52 euro per huishouden. Dat is met geen enkele vorm van concurrentie in deze
efficiënte markt goed te maken'. 'En dan gaan we er nog van uit dat er inderdaad meer concurrentie zal ontstaan. Maar na splitsing komen enkele zeer grote buitenlandse energiebedrijven onze afgesplitste delen opslokken. Die paar groten zullen juist minder en niet méér met elkaar gaan concurreren', aldus De Jong. 'Maar eerst komen de kosten van die claims uit Amerika nog eens bovenop de energierekening. Daar heeft Brinkhorst het veiligheidshalve maar niet over. Gewoon verhulling. De regeringspartijen zijn als de dood dat de kiezers het doorkrijgen'.
-  Leugen nummer 4
'De minister heeft ook meermalen gezegd dat gedwongen splitsing onvermijdelijk is. Maar aandeelhouders mogen nu al - geheel binnen de wet - de commerciële poot van de energiebedrijven verkopen. Splitsen op vrijwillige basis mag ook al lang. Dat bewijzen ook de splitsing en verkoop van NRE (in Eindhoven) aan het Duitse E.on en van Intergas (in Oosterhout) aan het Deense DONG. Alleen de netwerken verkopen, dat mag niet zonder toestemming van de minister. Dus heel die gedwongen splitsing is niet nodig. Aandeelhouders kunnen gewoon al cashen. Als ze zouden willen, maar de overgrote meerderheid wil dat niet eens!'. 'Kortom, een keten van leugens', zegt Jan de Jong. 'Het wordt hoog tijd dat de Kamer ingrijpt'. 'Ik kan geen andere conclusie trekken dan dat Brinkhorst een nog veel groter gevaar voor het kabinet vormt dan Pechtold!'.
bron:Essent

Bekijk ook deze populaire persberichten

Trending

Popular