Joost van den Broek is fotojournalist van
het jaar 2006 geworden. Dat heeft de Stichting Zilveren Camera
maandag op een persconferentie in Den Haag bekend gemaakt.
De jury van de Fotojournalist van het Jaar
constateerde tot haar genoegen dat het niveau van de inzendingen
van het jaar 2006 zeer hoog is. Veel fotografen van naam hadden
werk ingezonden. Globaal kon zij twee groepen onderscheiden, een
vrij grote groep van zeer getalenteerde fotografen, die de
technische perfectie heeft bereikt, schitterend werk aflevert en
het resultaat af en toe met wat ,,photoshoppen” versterkt.
Het kleurgebruik van deze groep is vaak verrassend, maar ook
uitbundig.
De andere groep blijft wat klassieker
fotograferen, steunt meer op natuurlijk licht en een rustiger
gebruik van kleur.
De jury heeft dit jaar een voorkeur
uitgesproken voor de klassieke stroming, zich beseffend dat deze
voorkeur volgend jaar weer anders kan uitvallen. Zij is geen
tegenstandster van technische perfectie, overigens wel van al te
opzichtig shoppen, maar miste vaak de menselijke maat bij de
technische perfectionisten. De foto’s van deze groep stralen
geregeld een sfeer van koele, emotieloze, bovenmenselijke
volmaaktheid uit.
De Fotojournalist van het jaar 2006, Joost
van den Broek, is wellicht de klassiekste onder de klassieken, die
dit jaar ingezonden hebben. Hij is van huis uit een echte
zwartwitfotograaf, sociaal bewogen, gezien zijn aanhoudende
fotografische belangstelling voor de immigranten in de Nederlandse
samenleving.
De jury constateert met genoegen dat Van
den Broek, die bij vorige jury’s steevast hoog eindigde, zich
verbreed heeft. Zijn werk is zeer divers en van een consistent
niveau. Hij is een allrounder geworden,die ook de humor in zijn
werk toelaat. Alleen aan sportonderwerpen waagt hij zich blijkbaar
nog niet. De jury vindt het bevredigend een gunstige ontwikkeling
bij een fotograaf te mogen constateren en vooral die te kunnen
bekronen met een prijs. Joost van den Broek wint de Prijs van 2006
echter vooral omdat de onderwerpen die hij fotografeert laat
gebeuren. Nooit geeft hij de kijker het gevoel te regisseren, de
sfeer naar zijn hand te zetten, het beeld te dwingen. Van den Broek
is de volmaakte toeschouwer, die let op verrassingen, grappige
situaties, contrasten, menselijke relaties. Zijn foto van een
gekwelde Wouter Bos en een teleurgestelde kiezer is inmiddels al
vele malen afgedrukt.
Het is dit oog voor emoties dat ontroert.
We zien deze ,,warme’’ aanpak in zijn foto’s van
Femke Halsema, Fatma Koser Kaya, van de begrafenis van Gerard Reve,
zinloos geweld, de Schipholbrand. Hoewel het werk van Joost van den
Broek vooral in Nederland gemaakt is komt hij ook uit Mexico terug
met beelden die ontroering te weeg brengen. Sterk is zijn foto van
Mexicanen die verlangend wachten op de komst van hun linkse held
Lopez Obrador.
Samengevat: het werk van Joost van den
Broek straalt bewogenheid, gevoel voor relaties, emoties en
verrassende situaties uit. Een aanpak die de jury kwalificeert als
menselijk.
Naast zijn ontwikkeling als gevarieerde en
humane nieuwsfotograaf is Van den Broek een meesterlijk
portretfotograaf. Geen van de inzenders van 2006 benadert in dit
genre het niveau van de winnaar. De intensiteit en expressie van
portretten als van de componist Reinbert de Leeuw of Charlotte
Mutsaers is weergaloos.
Het doet de jury plezier een veelzijdig en
betrokken vakman te bekronen.
bron:De Zilveren Camera