Ouders die met hun kind naar het ziekenhuis gaan omdat het kind behandeld moet worden, kunnen niet volstaan met het tonen van het eigen identiteitsbewijs. Sinds 1 januari 2006 zijn volwassenen én kinderen verplicht zich te identificeren als zij naar een ziekenhuis gaan voor medische zorg. Het gaat erom dat kan worden vastgesteld wie het kind is en of het kind de verzekerde persoon is, niet wie de begeleider is. Het kind moet dus óf ingeschreven staan in het paspoort van de ouder, óf het kind moet een eigen identiteitsbewijs of paspoort hebben.
Kinderen onder de twaalf jaar hebben voor een behandeling altijd toestemming van de ouders nodig. Kinderen tussen de twaalf en zestien jaar hebben meestal toestemming van de ouders nodig voor een behandeling. Kinderen vanaf veertien jaar zijn sowieso verplicht een eigen identiteitsbewijs bij zich te hebben. Het zou dus kunnen voorkomen dat kinderen tussen de twaalf en veertien jaar voor een bepaalde behandeling geen toestemming van de ouders nodig hebben, maar niet zonder dat de ouders het weten naar het ziekenhuis kunnen, omdat zij nog geen eigen identiteitsbewijs hebben. In uitzonderlijke gevallen zal het kind aan het ziekenhuis duidelijk kunnen maken dat het niet wil dat ouders weten van de behandeling. Het ziekenhuis moet dan een pragmatische oplossing kunnen zoeken, bijvoorbeeld een schoolpasje accepteren.
Het doel van de identificatieplicht is de Zorgverzekeringswet wet is het voorkómen van misbruik van verzekeringspassen bij het inroepen van zorg ten laste van de zorgverzekering. Daarnaast kan door het vaststellen van de identiteit persoonsverwisseling voorkomen worden, wat van belang is voor de kwaliteit van de zorg. Om deze reden vroeg een aantal ziekenhuizen al langer om een identiteitsbewijs. Ook bij kinderen onder de veertien jaar komt fraude met verzekeringspassen voor. Bovendien is de juistheid van het medisch dossier voor de gezondheid van kinderen van groot belang.
bron:VWS