Eind juni van dit jaar zal op de Europese top van ministers een definitief standpunt worden ingenomen over de opschorting van de sancties tegen Cuba. Vanuit Nederland wordt geijverd voor een harde opstelling en de handhaving van de sancties, een standpunt dat weliswaar door een zeer grote meerderheid van de Tweede Kamer wordt gedragen, maar dat door zeer veel mensen wordt afgewezen. Het Platform Cuba Nederland heeft zich in een open brief tot regering en parlement gericht en opgeroepen het Europees initief tot herstel van de betrekkingen met Cuba juist te ondersteunen.
De open brief Platform Cuba Nederland :
Aan de Nederlandse regering
en de leden van de Tweede Kamer der Staten-Generaal
Eind juni zullen de ministers van de EU een besluit nemen over de definitieve opheffing van de sancties tegen Cuba. Het is om die reden dat wij ons in een open brief tot u wenden, om uitdrukking te geven aan onze mening over de positie die de Nederlandse regering o.i. zou moeten innemen.
Alvorens dit te doen willen we met nadruk onder uw aandacht brengen dat de Amerikaanse politiek t.a.v. Cuba er, sinds de revolutie van 1959, op gericht is geweest om het eiland weer onder Amerikaanse controle te brengen. Dit streven is in 1996 met de invoering van de Helms-Burton Wet zelfs wettelijk vastgelegd.
De Amerikaanse vijandigheid heeft zich op meerdere gebieden gemanifesteerd en niet alleen grote economische schade toegebracht. De blokkade treft namelijk ook sectoren als kunst en cultuur, onderwijs en wetenschap, gezondheidszorg, milieu, om er maar enkele te noemen.
Daarnaast is er sinds de revolutie steeds sprake geweest van agressie in de vorm van een invasie, moordaanslagen op politieke leiders, terroristische aanslagen en sabotageactiviteiten, waarbij de Verenigde Staten direct of indirect betrokken waren.
Tenslotte is Cuba het slachtoffer van permanente pogingen het eiland internationaal te isoleren en in internationale organisaties veroordeeld te krijgen. Hoewel in de loop der jaren de argumenten ter rechtvaardiging van deze politiek zijn veranderd - Cuba zou 'de revolutie exporteren' luidde het in de zestiger jaren en nu heet het dat Cuba 'de mensenrechten schendt' - het doel van de Verenigde Staten is op Cuba een machtswisseling tot stand te brengen en op het eiland de verhoudingen van voor 1959 te herstellen.
Recentelijk zijn er nieuwe elementen bijgekomen, zoals de beschuldigingen over vermeend Cubaans bezit van 'massavernietigingswapens', de indeling bij 'de as van het kwaad' en de financiering van een binnenlandse oppositie.
Er wordt Cuba sinds 1959 een oorlog opgedrongen, die onzichtbaar wordt gehouden voor het grote publiek. Tegelijkertijd worden in de media vermeende misstanden uitvergroot en wordt zo een klimaat geschapen, dat mensen mentaal moet voorbereiden op nieuwe vormen van agressie.
Dit is een zeer verontrustende ontwikkeling. Niet alleen voor Cuba en het Cubaanse volk, maar voor het gehele Caribische gebied en zelfs Latijns Amerika. Een machtsomwenteling op Cuba zal onvoorspelbare gevolgen hebben voor de ontwikkeling en stabiliteit van de gehele regio en ook niet zonder gevolgen blijven voor Europa. De weg van sancties en blokkades is een zeer gevaarlijke weg, niet in het belang van het Cubaanse volk en evenmin in het belang van welk Europees volk dan ook.
Het is daarom verheugend dat door een aantal EU-landen initiatieven worden genomen om de betrekkingen met Cuba te normaliseren en tot een dialoog te komen. Dit heeft in eerste instantie geresulteerd in opschorting van de sancties in januari van dit jaar en een bezoek van Eurocommissaris Louis Michel aan Cuba, in maart. Uit verklaringen van Dhr. Michel kan worden opgemaakt dat de mogelijkheden tot normalisering groot zijn en dat zijn gesprekken met de Cubaanse president Fidel Castro zeer constructief zijn geweest.
Onze Tweede Kamer heeft zich echter in een motie van vorig jaar november uitgesproken voor handhaving van de sancties. De regering heeft verklaard dat zij uitvoering zal geven aan deze motie. Daarna zijn door kamerleden verschillende malen acties ondernomen om de minister van Buitenlandse Zaken onder druk te zetten om dit beleid te blijven uitdragen.
Men kan met betrekking tot Cuba over tal van aspecten van mening verschillen en kritiek hebben op bepaalde ontwikkelingen. In normaal internationaal verkeer is dialoog hier de aangewezen weg en niet het hanteren van sancties als chantagemiddel.
Tussen Nederland en Cuba bestaan brede en diepgaande banden, in vrijwel alle sectoren van de samenleving. Vele tienduizenden Nederlanders hebben de afgelopen jaren Cuba bezocht en ze herkennen geenszins het beeld dat van Cuba wordt geschetst. Het is mede namens hen dat we een dringend beroep doen op u, leden van de Tweede Kamer en de regering, om het Europees initiatief tot opheffing van de sancties, herstel van de betrekkingen en een politieke dialoog te steunen.
bron:Global Reflexion