Deze week is de voormalig fractievoorzitster van de PPR en de eerste lijsttrekster van Groenlinks op 67 jarige leeftijd overleden. Het overlijden heeft diepe indruk gemaakt op Groenlinks. De fractie heeft de volgende verklaring uitgegeven. "Het overlijden van Ria Beckers raakt ons diep. Voor alles gaat ons medeleven uit naar haar man Karel en haar kinderen en kleinkinderen. Zij stonden Ria op buitengewone wijze bij tijdens haar lange ziekbed." Het "In Memoriam" dat Groenlinks heeft uitgegeven volgt hierna.
IN MEMORIAM
Maria Brigitta Catherina (Ria) Beckers-de Bruijn
2 november 1938 - 22 maart 2006
Maria Brigitta Catherina (Ria) Beckers-de Bruijn
2 november 1938 - 22 maart 2006
Ria heeft zeer grote verdiensten gehad voor de progressieve politiek in Nederland. Zij was Nederlands eerste vrouwelijke lijstaanvoerder en gaf van 1977 tot 1989 politiek leiding aan de PPR. Voor GroenLinks was zij in 1989 de eerste lijsttrekker. Onder haar leiding transformeerde GroenLinks van een fusiepartij tot een RoodGroene formatie met een eigen herkenbare identiteit. Zij heeft GroenLinks, ook na haar aftreden, nooit losgelaten. Zelfs tijdens haar ziekte leefde zij actief met GroenLinks en haar kamerleden mee.
Ria voelde zich haar leven lang sterk verbonden met alles wat de schepping heeft voortgebracht; met flora én fauna; met het lot van mens én dier. Dit vormde samen met haar achtergrond in de klassieke talen een belangrijke voedingsbron voor haar politieke werk. Haar betogen kende altijd een heldere opbouw, met een herkenbare ethische rode draad en overstegen daardoor de waan van de dag. Zij debatteerde op indringende wijze over kwesties die haar na aan het hart lagen: bescherming van natuur & milieu, duurzame landbouw, de volksgezondheid, mensenrechten en vrede & veiligheid. Ria was erg begaan met het lot van dieren en kreeg daarvoor publieke erkenning toen zij in 1991 werd benoemd tot dierenbeschermer van het jaar.
Ria was een politica van de lange adem. “Grote en noodzakelijke veranderingen hebben tientallen jaren nodig voordat ze zich voltrekken, en dan gebeurt het vaak op een moment dat je er helemaal geen geloof meer in hebt en er niet meer op rekent.” De totstandkoming van het vrouwenkiesrecht, de afschaffing van de apartheid in Zuid-Afrika, de val van de Berlijnse muur, waren voor haar inspirerende voorbeelden in haar niet aflatende strijd voor verbetering van natuur & milieu.
Ook na haar indrukkwekkende politieke carrière toonde Ria zich een groot voorvechtster voor natuur & milieu en de duurzame landbouw. Zij was ruim een decennium lang voorzitster van zowel Platvorm Biologica, organisatie voor de biologische landbouw, als Stichting Natuur & Milieu. Door haar ziekte moest zij beide functies in 2004 neerleggen. Tevens was Ria bestuurslid van de Stichting Eco-operations, het Nationaal Comité voor het Europees Natuurbeschermingsjaar 1995 en van het Innovatienetwerk Groene Ruimte en Agrocluster. Ze adviseerde de Triodosbank en SNSbank over duurzaam ondernemen.
Haar betrokkenheid bij duurzame landbouw vertaalde zich zowel in het langjarige lidmaatschap van de Raad van Toezicht van de Landbouw Universiteit Wageningen, als in de passie waarmee zij haar dieren en de boomgaard bij haar boerderij in Wadenoijen verzorgde.
Ria geloofde sterk in de kracht van mensen, in organisaties van onderop, bijvoorbeeld van consumenten. Zij zag naast het politieke werk de cruciale betekenis van de milieubewuste consument als aanjager voor een meer verantwoorde wijze van ondernemen. Op het terrein van de volksgezondheid hechtte zij veel waarde aan het ondersteunen van patiënten en hun organisaties. Tijdens haar Kamerwerk als zorgwoordvoerder stond de patiënt altijd voorop. Die overtuiging bleef zij trouw. Getuige het voorzitterschap van de Commissie consumenteninformatie van de Nationale Raad voor de Volksgezondheid, dat zij in 1994 op zich nam. Mede dankzij haar inzet en deskundigheid op dit terrein kon zij een waardevolle bijdrage leveren aan het werk van de commissie Oosting, die onderzoek deed naar de Vuurwerkramp in Enschede.
bron:Groenlinks