'Ik was 14 jaar oud toen Mr. N. (politieagent) op een avond rond tien
uur langs kwam. Hij richtte een geweer op me en beval me mee te gaan.
Andere mannen stonden me op te wachten. Ze dwongen me om
'betelnut'-blaadjes te gaan zoeken (een populaire lokale drug). Toen
ondervroegen ze me en vertelden ze dat de commandant zou komen. De
commandant was Mr. (...) Hij richtte een geweer op me en verkrachtte
me. Ik had veel pijn en bloedde. Ik kreeg geen medische hulp'.
16-jarig schoolmeisje uit Guadalcanal.
Honderden zaken van verkrachting, marteling en ander geweld op de
Salomonseilanden blijven onopgelost omdat de slachtoffers de misdaden
niet durven aan te geven uit angst voor hun veiligheid. Vrouwen en
meisjes zijn getraumatiseerd door hun ervaringen tijdens een jarenlange
burgeroorlog op het eiland in de Zuidelijke Pacific.
Het rapport van Amnesty International, 'Solomon Islands: Women
confronting violence',onthult de volledige omvang en de gevolgen van
geweld tegen vrouwen tijdens het vijfjarige conflict in dit land.
Amnesty interviewde onder meer 55 vrouwen in Weathercoast (april 2004),
van wie 19 vrouwen werden verkracht door troepen die hun dorpen bezet
hielden of aanvielen. Dertien van hen waren tieners, de jongste was elf
jaar oud.
'De verantwoordelijken voor dit geweld tegen vrouwen, hetzij
politieagenten, leden van gewapende groeperingen of anderen zijn
nauwelijks voor deze misdaden berecht. Voor zover wij weten hebben
slechts enkele van de gevallen van verkrachting uit het rapport tot
vervolging geleid,' zie Heinz Schumann-Zeggel, Amnesty-researcher voor
de Pacific.
'Getuigen en slachtoffers deden bijna nooit aangifte, vaak omdat er
geen gelegenheid was om dit te doen, of omdat ze bang waren voor wraak.
In gevallen van verkrachting ontmoedigden mannelijke familieleden de
vrouwen vaak om de zaak bij de politie aan te geven of om mee te werken
met de openbaar aanklager,' verklaarde Dr. Schumann-Zeggel.
Zelfs nu het conflict voorbij is gaat het geweld tegen vrouwen door,
vooral huiselijk geweld. In het eerste half jaar van 2004 werden bijna
200 verkrachtingen gepleegd, een recordaantal volgens de
hoofdcommissaris van politie van de Salomonseilanden. Een antwoord op
dit geweld ontbreekt omdat de politie geen geld heeft om
functionarissen op te leiden. Bovendien schiet de regering tekort bij
het verschaffen van essentiële politievoorzieningen.
Discriminatie van vrouwen versterkt het geweld. Vrouwen zijn nauwelijks
vertegenwoordigd bij de politie, in de rechtsmacht en in de politiek.
Vaak vergroot buitenlandse hulp om het land weer op te bouwen de
economische mogelijkheden van mannen, terwijl weinig gebeurt om
tegemoet te komen aan de behoeften van vrouwen.
'Vrouwen op de Salomonseilanden lijden aan een dubbele onzichtbaarheid
- eerst als slachtoffer in het conflict, en nu als mensen die
potentieel kunnen bijdragen aan de wederopbouw van vrede en
mensenrechten,' zei dr. Schumann-Zeggel.
Amnesty International dringt er bij de regering van de Salomonseilanden op aan:
- Een Nationaal Aktieplan op te stellen en uit te voeren om geweld tegen vrouwen uit te bannen;
- Internationale hulp te vragen om te zorgen dat het beleid voldoet
aan internationale mensenrechtenstandaarden en overeenkomstig wordt
uitgevoerd.
- Een politieteam op te richten dat is gespecialiseerd in geweld
tegen vrouwen en kinderen, en dat samenwerkt met instellingen voor
gezondheidszorg.
- Vrouwen op gelijke wijze als mannen betrekken bij ontwikkelingsplannen.
Bron: Amnesty International