De Eerste Kamer heeft een wetsvoorstel van minister Donner aanvaard
waarin maatregelen staan om verlies aan capaciteit bij de gerechten en
parketten tegen te gaan als gevolg van gebreken in de betekening van
dagvaardingen. Dit gebeurt door de huidige regeling zo aan te passen
dat de verdachte beter op de hoogte is, of redelijkerwijs kan zijn van
de datum van de terechtzitting.
Zo wordt voorgesteld de dagvaarding niet alleen naar het adres van de
verdachte te sturen dat in de gemeentelijke basisadministratie staat,
maar ook naar een ander adres dat door betrokkene bij de politie is
opgegeven. Daarnaast wordt aan de hand van praktijkervaring gewerkt aan
een meer uniforme werkwijze voor de parketten zodat fouten voorkomen
kunnen worden en verdachten vaker in persoon de dagvaarding krijgen
uitgereikt.
Gebreken bij de betekening van dagvaardingen in strafzaken leiden in de
praktijk tot aanhouding van zaken of nietigverklaringen. Gerechten en
parketten verliezen daardoor zittingscapaciteit en voorbereidingstijd.
Veelal gaat het om zaken van niet-gedetineerde verdachten.
Uit het onderzoek Betekening in strafzaken dat in juni 2003 aan de
Tweede Kamer werd aangeboden, bleek dat rond de zes procent van het
totaal aantal strafzaken dat bij de terechtzitting werd aangehouden, te
maken had met gebreken in de betekening van een dagvaarding. In drie
procent van de zaken ging het om een nietigverklaring. Het wetsvoorstel
past in het streven van minister Donner om procedures in het
strafproces te vereenvoudigen en te verbeteren met het oog op
vermindering van de druk op de capaciteit van het justitiële systeem.
Bron: Ministerie van Justitie