Terugkeerbanen bieden gemeenten onvoldoende soelaas

Zogenaamde 'terugkeerbanen' zijn een veel te beperkte oplossing voor langdurig werklozen die niet in staat zijn regulier werk te verrichten. Bovendien voegen de terugkeerbanen weinig toe aan het bestaande gemeentelijke instrumentarium. Het kabinet heeft afgelopen vrijdag ingestemd met een wetsvoorstel waarmee bijstandsgerechtigden met weinig kans op werk naar de arbeidsmarkt kunnen worden geleid. Met de 'terugkeerbaan' wordt het mogelijk om langdurig werklozen maximaal twee jaar met behoud van uitkering te laten werken.

De Vereniging van Nederlandse Gemeenten constateert dat voor een deel van de bijstandscliënten regulier werk, ondanks diverse reïntegratie-inspanningen, een onbereikbaar doel is en blijft. Gemeenten willen deze mensen niet alleen door vrijwilligerswerk, maar ook door meer regulier werk laten participeren in de samenleving. Op deze manier kan beter worden voorkomen dat mensen die langdurig in de bijstand zitten in sociaal isolement terecht komen.

Met het wetsvoorstel voor de terugkeerbanen gaat het kabinet voorbij aan het advies van de Raad voor Werk en Inkomen (RWI) van april 2005 Omdat iedereen nodig is. In dit advies wordt gepleit voor het mogelijk maken van participatiebanen op twee manieren:
- het verlengen van de mogelijkheid om te werken met behoud van uitkering;
- het inzetten van bijstandsmiddelen voor banen met een arbeidsovereenkomst.

Het kabinet heeft van dit advies alleen de eerste optie overgenomen, maar hanteert daarbij niet als uitgangspunt participatie in de samenleving, maar reïntegratie naar regulier werk. Dat vindt de VNG een gemiste kans, omdat het in de meeste gevallen een groep betreft voor wie regulier werk te hoog gegrepen is. Hoewel het kabinet nu het werken met behoud van uitkering voor een langere termijn mogelijk wil maken, voegt het wetsvoorstel maar weinig toe aan de instrumenten waarover gemeenten nu al beschikken. Daarom pleit de VNG ervoor dat aan gemeenten wordt overgelaten welke termijn als maximum gaat gelden. Bovendien vinden gemeenten dat werk moet lonen. Het moet mogelijk worden dat daar waar gemeenten dit wenselijk vinden, zij mensen voor de gewerkte uren een inkomen kunnen bieden op minimaal het wettelijk minimumloon. Dat kan door in het wetsvoorstel te regelen dat de jaarlijkse bonus die gemeenten nu al kunnen uitkeren, ook maandelijks kan worden uitbetaald. 
 
bron:VNG