Bedrijfs- en verzekeringsartsen benaderen allochtone werknemers bij
ziekte en arbeidsongeschiktheid soms anders dan autochtone werknemers.
Hoewel de etnische afkomst van de cliënt niet bij voorbaat een rol
speelt bij de gesprekken die deze artsen voeren met cliënten, kan het
gebeuren dat de communicatie met allochtone cliënten hapert. Vooral bij
klachten die lastig objectief zijn vast te stellen, kan het
bijvoorbeeld voorkomen dat zich problemen voordoen bij het verwoorden
van de klachten die de cliënt ervaart. Wel heeft de arts voldoende
mogelijkheden om eventuele ontbrekende informatie op andere manieren
boven tafel te halen. Het is niet bekend of de haperende communicatie
gevolgen heeft voor de beoordeling van de mate van arbeidsgeschiktheid
van de cliënt.
Dit blijkt uit het onderzoek 'Arbeidsongeschiktheid, reïntegratie en
etniciteit', dat minister De Geus van Sociale Zaken en Werkgelegenheid
naar de Tweede Kamer heeft gestuurd. Uit cijfers van het
uitvoeringsinstituut Werknemersverzekeringen (UWV) blijkt dat
allochtonen verhoudingsgewijs vaker in de WAO belanden dan
auchtochtonen. Of dit (mede) komt door het handelen van artsen of juist
niet, is op grond van dit door de Universiteit van Maastricht
uitgevoerde onderzoek niet te zeggen.
Vanwege het hogere WAO-risico van allochtonen, heeft het UWV al in 2003
maatregelen genomen om ervoor te zorgen dat minder allochtonen in de
WAO komen en meer allochtone WAO'ers weer aan het werk gaan. Zo leiden
de intensievere herbeoordelingen juist bij groepen met een hoger
WAO-risico, onder wie allochtonen, tot een grotere zorgvuldigheid.
Verder moeten allochtonen in vergelijkbare mate kunnen reïntegreren als
autochtonen en zijn er specifieke contracten afgesloten met
reïntegratiebedrijven. Voor allochtone vrouwen loopt er een speciaal
proefproject waarin ze worden geholpen een eigen bedrijf te
starten.
Bron: ministerie van SZW