Maandag is het precies tien jaar geleden dat in Nepal het conflict ontbrandde tussen de regering en de Maoïstische rebellen, een conflict dat zich kenmerkt door geweld, marteling en verkrachting. En het zijn de gewone Nepalese burgers die daarvoor de prijs betalen, ingeklemd tussen de vechtende partijen.

Sinds 1996 verloren meer dan 12.000 mensen hun leven. Vooral kinderen zijn de dupe van het 'vergeten' conflict in Nepal. Kindgerichte ontwikkelingsorganisatie Plan Nederland ondersteunt daarom de campagne 'Children as a Zone of Peace' van de Nepalese kinderrechtenorganisatie CWIN en pleit voor een actieve rol van de Europese Unie.

Tek Bahadur was veertien toen hij en een groepje medescholieren onderweg naar school door Maoïstische rebellen werd gedwongen een Maoïstische bijeenkomst bij te wonen. De bijeenkomst, gehouden in de school, werd ontdekt door de veiligheidstroepen van de regering. Zij openden het vuurop de aanwezigen.. Tek Bahadur: 'Vier van mijn klasgenoten werden doodgeschoten en vier andere leerlingen raakten zwaar gewond. Ik gilde dat ik een scholier was en dat ik van niets wist. Maar de soldaten negeerden me. Ik werd in mijn knie geschoten.'

Tek Bahadurs verhaal illustreert de situatie van veel kinderen in Nepal:bedreigd, verkracht, verweesd en geronseld voor een van de legers. Bovendien lopen ook kinderen voortdurend het risico om voor sympathisant van een van beide kampen te worden aangezien.
Bindende afspraken
Om de rechten van kinderen in het verscheurde Nepal te beschermen, startte in september 2003 de campagne 'Children as a Zone of Peace'. Deze campagne is landelijk opgezet door de Nepalese kinderrechtenorganisatie Child Workers in Nepal (CWIN). Het doel van de campagne, die onder meer door Plan wordt ondersteund, is te komen tot bindende afspraken met de strijdende partijen in Nepal om kinderen buiten het conflict te houden. Scholen moeten in dit verband bijvoorbeeld gevrijwaard blijven van elke vorm van oorlogshandeling en levering van goederen en diensten die speciaal voor kinderen zijn bedoeld - zoals schoolboeken, kindervoedsel en vaccinaties - mag geen hinder ondervinden van het gewapende conflict. Ook mogen bussen, auto's en treinen die kinderen vervoeren, geen doelwit worden van de strijdende partijen en op de scholen moet vredesonderwijs worden ingevoerd. Inmiddels hebben zowel de regering als de Maoïsten de doelstelling van de campagne onderschreven.
Grimmiger
De campagne 'Children as a Zone of Peace' maakt deel uit van het bredere hulpprogramma 'Children in Conflict', uitgevoerd door CWIN en Plan. Dit programma biedt ondersteuning aan kinderen die direct zijn getroffen door het gewapende conflict in Nepal, zoals opvang in veilige huizen, psychosociale hulp bij het verwerken van traumatische ervaringen, gezondheidszorg en, waar mogelijk, het begeleiden van kinderen met het oog op gezinshereniging. De noodzaak voor dit hulpprogramma neemt ondertussen toe. Want sinds Koning Gyanendra begin 2005 de absolute macht naar zich toe trok en burgerrechten als vrijheid van meningsuiting en vrijheid van vergadering drastisch inperkte, neemt het Nepalese conflict steeds grimmiger vormen aan. Met het oog op de veiligheid van de kinderen van Nepal, die daarvan de dupe zijn, pleit Plan Nederland ervoor de internationale druk op Nepal op te voeren, vooral in EU-verband. De Europese Unie heeft het afgelopen jaar met een aantal verklaringen haar zorg en betrokkenheid uitgesproken. Plan pleit echter voor een actievere rol van de EU. De EU heeft de strijdende partijen opgeroepen om vredesonderhandelingen te starten, maar kan hier ook een faciliterende rol op zich nemen. De Europese richtlijnen voor kinderen in gewapend conflict en de richtlijnen voor mensenrechtenactivisten geven EU-lidstaten bovendien een middel om zich actief in te zetten voor de veiligheid van kinderen en mensenrechtenactivisten in Nepal. Februari 2006 markeert een treurige mijlpaal in de Nepalese geschiedenis die niet onopgemerkt voorbij mag gaan.
bron:Plan Nederland

Bekijk ook deze populaire persberichten

Trending

Popular