Het Europees Parlement(EP) geeft het groene licht voor de opstelling van een EU-lijst van luchtvaartmaatschappijen die niet voldoen aan de veiligheidsvereisten. Maatschappijen die op deze zwarte lijst staan, worden geweerd in heel de Unie. Passagiers krijgen inzage in de identiteit van de maatschappij die hen vervoert. Ook krijgen zij het recht op compensatie in geval de maatschappij waarbij zij een vlucht hebben geboekt, achteraf op de zwarte lijst blijkt te staan.
Daar het EP een tekst aanneemt waarover reeds overeenstemming is bereikt met de Raad en de Commissie, kan de wetgevingsprocedure in eerste lezing worden afgerond. De verordening treedt in werking twintig dagen na verschijning in het Publicatieblad, waarschijnlijk begin 2006. De volgende procedure is voorzien voor de opstelling van de Europese zwarte lijst, die de nationale zwarte lijsten van de lidstaten zal vervangen:
Binnen een maand na de inwerkingtreding van de verordening delen de lidstaten aan de Commissie mee, welke luchtvervoerders zij hebben onderworpen aan een ban. De Commissie brengt vervolgens de lidstaten op de hoogte van de nationale verboden. Binnen een maand na de ontvangst van de informatie van de lidstaten stelt de Commissie, op basis van gemeenschappelijke criteria, de zwarte lijst op. De betrokken luchtvaartmaatschappijen krijgen het recht te worden gehoord.
Maatschappijen worden op de zwarte lijst opgenomen indien er bewijs voorhanden is dat zij ernstig tekortschieten met betrekking tot de veiligheid of wanneer zij onmachtig of onwillig zijn de veiligheidsproblemen op te lossen. Ook kan er een verbod worden ingesteld wanneer de autoriteiten die verantwoordelijk zijn voor het toezicht op de luchtvaartmaatschappijen niet in staat of onwillig zijn om veiligheidsproblemen op te lossen, veiligheidsnormen af te dwingen of toezicht uit te oefenen.
Ten minste iedere drie maanden verifieert de Commissie of het nodig is de zwarte lijst te actualiseren. De lidstaten en het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart spelen de Commissie daartoe alle relevante informatie door.
De zwarte lijst wordt gepubliceerd op het internet en in het Publicatieblad. De contractanten van het luchtvervoer, nationale luchtvaartinspecties, het Europees Agentschap voor de veiligheid van de luchtvaart en de luchthavens op het grondgebied van de lidstaten dienen de lijst onder de aandacht van de reizigers te brengen, zowel via hun websites als in hun gebouwen. Bovendien moet een luchtvervoerscontractant (zoals een reisbureau) de passagiers die een vervoerscontract met hem sluiten inlichten over de identiteit van de exploiterende maatschappij (zodra deze bekend is), ongeacht de vorm van de reservering. Wanneer zich na de reservatie een verandering voordoet in de identiteit van de exploiterende maatschappij, moet de luchtvervoerscontractant de klant zo snel mogelijk van deze verandering in kennis stellen. In ieder geval moet de reiziger worden ingelicht bij de check-in.
Het Europees Parlement bepaalt voorts, dat passagiers het recht hebben op compensatie of een vlucht met een andere exploitant, wanneer hun vlucht geannuleerd wordt op grond van opname van de maatschappij op de zwarte lijst.
Daarnaast neemt het EP de bepaling op, dat het bestaan van een Europese zwarte lijst niet afdoet aan de bevoegdheid van elke lidstaat een acuut veiligheidsprobleem tegemoet te treden met een onmiddellijke ban van een maatschappij op zijn grondgebied. De lidstaten mogen ook afwijken van de lijst wanneer er sprake is van een veiligheidsprobleem dat alleen het eigen grondgebied treft.
De bepalingen met betrekking tot de verstrekking van informatie aan passagiers en compensatie zullen van kracht worden zes maanden na de verschijning van de verordening in het Publicatieblad.
bron:EP