De langere loondoorbetaling bij ziekte
heeft er mede toe geleid dat het aantal aanvragen voor
arbeidsongeschiktheidsuitkeringen is gedaald en het ziekteverzuim
op een laag niveau is gebleven. Dat blijkt uit een evaluatie van de
Wet verlenging loondoorbetalingsverplichting bij ziekte, die regelt
dat werkgevers het loon van zieke werknemers twee jaar moeten
doorbetalen in plaats van een jaar zoals voorheen. De ministerraad
heeft er op voorstel van minister De Geus van Sociale Zaken en
Werkgelegenheid mee ingestemd de evaluatie naar de Tweede Kamer te
sturen. De evaluatie benadrukt dat het succes van de wet niet op
zichzelf staat. De wet uit 2004 hangt nauw samen met de Wet
verbetering poortwachter (2002) en de invoering van de Wet werk en
inkomen naar arbeidsvermogen (WIA, 2006).
De Wet verlenging
loondoorbetalingsverplichting bij ziekte heeft samen met de Wet
verbetering poortwachter als doel het langdurige ziekteverzuim te
verminderen en daarmee de instroom van het aantal mensen in de WIA
of zijn voorganger, de WAO. De Wet verbetering poortwachter zorgt
voor instrumenten om zieke werknemers sneller weer aan het werk te
krijgen. Door de verlenging van de verplichting het loon bij ziekte
door te betalen, kregen werkgevers tijdens de eerste twee
ziektejaren de volle financiële verantwoordelijkheid voor het
verzuim. Met de sociale partners is afgesproken dat over die twee
ziektejaren in beginsel hoogstens 170 procent van het laatst
verdiende inkomen wordt doorbetaald. Zowel zieke werknemers als
werkgevers hebben dus financieel belang bij een zo snel mogelijke
werkhervatting.
Verder blijkt uit de evaluatie dat de
private markt van verzuimverzekeringen het midden- en kleinbedrijf
een scala aan mogelijkheden biedt zich te verzekeren tegen de
financiële gevolgen van ziekteverzuim bij werknemers. Tevens
blijkt de verzekeringsgraad te zijn toegenomen. Wel blijkt dat de
kennis van werkgevers over de rechten en de plichten bij
doorbetaling van loon en reïntegratie niet voldoende is. Het
kabinet gaat daarom in overleg met de betrokken organisaties kijken
hoe de voorlichting verbeterd kan worden, onder andere door 'goede
praktijken' (succesvolle voorbeelden uit de praktijk) van
reïintegratie van werknemers beschikbaar te stellen.
bron:SZW