De Raad voor de Rechtsbijstand in Amsterdam weigert om aandelenlease gedupeerden met een minimum inkomen subsidie te geven voor de advocaatkosten. Aandelenlease gedupeerden met een laag inkomen zijn afhankelijk van deze subsidie om een advocaat te kunnen betalen, die hen bijstaat in de gerechtelijke procedures tegen Dexia Bank Nederland.
Al jaren zit een groot aantal aandelenlease gedupeerden in grote financiële problemen door het aandelenlease schandaal. Dexia verkocht honderdduizenden contracten zonder te controleren of degene die het contract tekende wel aan zijn betalingsverplichtingen kon voldoen. Dexia deed dit ook nog eens zonder in het bezit te zijn van de vereiste (Wck) vergunning. Door de grote koersval zijn de contracten met grote verliezen geëindigd; en niet alleen was er geen winst, maar gedupeerden bleken huizenhoge schulden te hebben (de zogeheten restschuld); zij worden door Dexia bedreigd met incassobureaus en deurwaarders, omdat zij deze eindafrekening niet kunnen betalen.
Zonder advocaat zijn vele gedupeerden een makkelijk slachtoffer voor deze bank en dreigen zij failliet te gaan en in de schuldsanering terecht te komen.
Een rechtszaak door Dexia tegen deze gedupeerden zou funest zijn, want zonder advocaat verliest men het tegen Dexia, die geld genoeg heeft voor topadvocaten. Deze gedupeerden riskeren beslaglegging door een deurwaarder van hun inboedel en bankrekening. Veel gedupeerden hebben geen geld voor een advocaat en om zich te kunnen verweren tegen Dexia, doen zij een beroep op de Raad voor de Rechtsbijstand voor gesubsidieerde rechtsbijstand.
Een voorbeeld is Karin B. uit Waddinxveen
Als alleenstaande heeft zij een inkomen van 700 euro netto per maand. Zij vindt het elke maand weer knap dat zij hiermee rond kan komen. Een advocaat om zich tegen Dexia te verdedigen, kan zij echter niet betalen. Zij deed een beroep op de Raad voor de Rechtsbijstand en vroeg subsidie aan. Dit werd echter geweigerd, omdat zij een eigen huis heeft en een paar honderd euro op de bank. Zij moest de overwaarde van haar huis maar gebruiken voor een advocaat, vond de Raad. Hoewel zij met bewijzen kwam, dat zij geen extra hypotheek kon krijgen om de advocaatkosten van te betalen (gezien haar minimum inkomen), weigerde de Raad haar
subsidie.
Ook een bezwaarschrift werd afgewezen.
Opmerkelijk is, dat de andere 4 raden voor Rechtsbijstand in Nederland wel in dit soort situaties een subsidie verstrekken. De laconieke reactie van de Raad in Amsterdam was: 'Dan dien je toch je verzoek in bij een andere Raad'. Karin zit in zak en as en heeft slapeloze nachten door deze bureaucratische muur van onbegrip.
'Wie is er nu voor wie?' vraagt zij zich af. Velen zijn inmiddels in grote problemen gekomen door deze onbegrijpelijke bureaucratie. Inmiddels is de Tweede Kamer om hulp gevraagd. Bij de Raad voor de Rechtspraak zijn de normen en waarden helaas ver te zoeken. Karin B. weet hiervan mee te praten en hoopt stilletjes dat zij niet door Dexia wordt gedagvaard. Dan zou haar hele wereld instorten en is een leefbare toekomst definitief verleden tijd. In het algemeen is de toegang tot de rechtspraak in Nederland niet weggelegd voor mensen met een minimum inkomen.
bron:Platform Aandelenlease